Hemelvaart
Op Hemelvaartsdag wordt binnen het christendom herdacht dat Jezus Christus is opgestegen naar God, zijn vader in de hemel, op de veertigste dag van Zijn opstanding. De viering is onderdeel van de paascyclus. Hemelvaartsdag valt altijd op een donderdag, tien dagen vóór Pinksteren.
Hemelvaartsdag valt op de 40e dag na eerste paasdag en 10 dagen voor Pinksteren. De vroegst mogelijke datum is 30 april de laatst mogelijke 3 juni.
Al in het Oude Testament is twee (of drie) keer sprake van een hemelvaart, namelijk bij Henoch, Elia en eventueel van Mozes.
De hemelvaart veertig dagen na Pasen is gebaseerd op Handelingen van de Apostelen 1:1-12. Volgens de meest gangbare uitleg voer Jezus volgens dit verhaal veertig dagen na zijn opstanding op naar de hemel:
Na zijn lijden en dood heeft hij hun herhaaldelijk bewezen dat hij leefde; gedurende veertig dagen is hij in hun midden verschenen en sprak hij met hen over het koninkrijk van God.
Zijn discipelen waren bij de hemelvaart aanwezig. Hij beloofde hen dat binnen korte tijd de heilige Geest zou komen om hen te helpen en te ondersteunen.
Toen hij dit gezegd had, werd hij voor hun ogen omhoog geheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen. Terwijl hij zo van hen wegging en zij nog steeds naar de hemel staarden, stonden er opeens twee mannen in witte gewaden bij hen. Ze zeiden: “Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan.”
Volgens dit Bijbelverhaal werd de belofte van de heilige Geest vervuld op Pinksteren, vijftig dagen na Pasen. Ook in het Evangelie volgens Lucas, dat van dezelfde auteur is als de Handelingen van de apostelen, wordt verteld over de opname van Jezus in de hemel (Lucas 24:51 NBV). Na zijn verschijning aan de leerlingen op de dag van de opstanding, gaat hij met hen de stad uit tot bij Betanië. Dan gebeurt het volgende:
Terwijl hij hen zegende, ging hij van hen heen en werd opgenomen in de hemel.
Het later toegevoegde slot aan het Evangelie volgens Marcus plaatst de hemelvaart ook direct na de laatste verschijning van de opgestane Jezus aan de elf apostelen (Marcus 16:19). Deze tekst is waarschijnlijk gebaseerd op de verhalen van Lucas.
Nadat hij dit tegen hen had gezegd, werd de Heer Jezus in de hemel opgenomen en nam hij plaats aan de rechterhand van God.
Volgens het christelijke geloof ging Jezus terug naar de hemel om te zitten aan de rechterhand van God de Vader, om zodoende te pleiten voor de gelovigen en mee te regeren. In deze interpretatie van de Bijbel maakte Jezus' hemelvaart de weg vrij voor de uitstorting van de Heilige Geest - hetgeen herdacht wordt op Pinksteren - en zal Jezus bij zijn terugkeer naar de aarde terugkomen om het Laatste Oordeel uit te voeren.
Op Hemelvaartsdag wordt binnen het christendom herdacht dat Jezus Christus is opgestegen naar God, zijn vader in de hemel, op de veertigste dag van Zijn opstanding. De viering is onderdeel van de paascyclus. Hemelvaartsdag valt altijd op een donderdag, tien dagen vóór Pinksteren.
Hemelvaartsdag valt op de 40e dag na eerste paasdag en 10 dagen voor Pinksteren. De vroegst mogelijke datum is 30 april de laatst mogelijke 3 juni.
Al in het Oude Testament is twee (of drie) keer sprake van een hemelvaart, namelijk bij Henoch, Elia en eventueel van Mozes.
De hemelvaart veertig dagen na Pasen is gebaseerd op Handelingen van de Apostelen 1:1-12. Volgens de meest gangbare uitleg voer Jezus volgens dit verhaal veertig dagen na zijn opstanding op naar de hemel:
Na zijn lijden en dood heeft hij hun herhaaldelijk bewezen dat hij leefde; gedurende veertig dagen is hij in hun midden verschenen en sprak hij met hen over het koninkrijk van God.
Zijn discipelen waren bij de hemelvaart aanwezig. Hij beloofde hen dat binnen korte tijd de heilige Geest zou komen om hen te helpen en te ondersteunen.
Toen hij dit gezegd had, werd hij voor hun ogen omhoog geheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen. Terwijl hij zo van hen wegging en zij nog steeds naar de hemel staarden, stonden er opeens twee mannen in witte gewaden bij hen. Ze zeiden: “Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan.”
Volgens dit Bijbelverhaal werd de belofte van de heilige Geest vervuld op Pinksteren, vijftig dagen na Pasen. Ook in het Evangelie volgens Lucas, dat van dezelfde auteur is als de Handelingen van de apostelen, wordt verteld over de opname van Jezus in de hemel (Lucas 24:51 NBV). Na zijn verschijning aan de leerlingen op de dag van de opstanding, gaat hij met hen de stad uit tot bij Betanië. Dan gebeurt het volgende:
Terwijl hij hen zegende, ging hij van hen heen en werd opgenomen in de hemel.
Het later toegevoegde slot aan het Evangelie volgens Marcus plaatst de hemelvaart ook direct na de laatste verschijning van de opgestane Jezus aan de elf apostelen (Marcus 16:19). Deze tekst is waarschijnlijk gebaseerd op de verhalen van Lucas.
Nadat hij dit tegen hen had gezegd, werd de Heer Jezus in de hemel opgenomen en nam hij plaats aan de rechterhand van God.
Volgens het christelijke geloof ging Jezus terug naar de hemel om te zitten aan de rechterhand van God de Vader, om zodoende te pleiten voor de gelovigen en mee te regeren. In deze interpretatie van de Bijbel maakte Jezus' hemelvaart de weg vrij voor de uitstorting van de Heilige Geest - hetgeen herdacht wordt op Pinksteren - en zal Jezus bij zijn terugkeer naar de aarde terugkomen om het Laatste Oordeel uit te voeren.